Ken je dat gevoel dat je wakker wordt en nog niet wil opstaan? Het is koud in huis, nog donker buiten en onder de dekens weg gaan is het laatste wat je wil. Je bent nog moe en voelt je nog totaal niet uitgeslapen. Je hoort huilen uit de babykamer komen en je denkt: ‘Nee! Niet nu al’. Je graait naar je telefoon en kijkt hoe laat het is. Nog net geen 6 uur. Vroeg, veel te vroeg. Je staat toch maar op en loopt naar de babykamer. Een zacht lichtje aan. Je bent nog groggy.
En dan die stralende blik van dat lieve kleine meisje. Ze weet van enthousiasme niet waar ze het moet zoeken en beweegt als een soort trekpoppetje haar benen en armen op en neer. Met haar hoofdje maakt ze ‘housende’ bewegingen en ze kraait van plezier. Alsof ze wil zeggen: ‘Mamaaa! Ben jij er ook? Wat leuk! Zullen we aan de dag beginnen? Ik heb er zin in!’
Nou, op dat moment. Dan loop ik over van liefde. Dan heb ik ook zin in de dag. Ook om half 6. Want met haar wil ik elke minuut van de dag doorbrengen.
Comments